Berichten van de Werkmetjehart-vloer: dubbel interview met Maike en Yannick van Moorsel

“De jongere generatie kan veel leren van de meer ervaren medewerkers, maar dat is zeker ook andersom!”

Onze eigen directieassistente Monica Kuppens vraagt in de rubriek Berichten van de Werkmetjehart-vloer andere ondersteuners het hemd van het lijf. Hoe ben je in het vak terechtgekomen, wat is er tijdens deze coronacrisis veranderd in je werk en hoe zie jij de toekomst van ons vak.

Deze keer spreekt Monica met maar liefst 2 ondersteuners Maike en Yannick, die niet alleen tante en neef zijn, maar ook collega’s bij Public Support.

Willen jullie jezelf introduceren?

Yannick van Moorsel:

Ik ben 25 jaar, ik heb HRM gestudeerd aan de Tilburg University. Na vijf jaar heb ik mijn studie afgerond. Al tijdens mijn studie had ik over Public Support gehoord via mijn tante, Maike van Moorsel. Nadat ik contact had opgenomen ben ik vrij snel binnengerold bij Public Support, binnen drie weken na mijn afstuderen ben ik gestart bij de traineegroep, dit verliep allemaal vrij soepel. Mijn eerste opdracht was HR-adviseur bij Waterschap Limburg in Roermond, na ongeveer een half jaar liep de opdracht daar af en was er geen mogelijkheid voor verlenging. Hierna ben ik als griffiemedewerker bij gemeente Maastricht ingezet. Nu, ongeveer een jaar later wilde Waterschap Limburg mij graag terug. Sinds 18 juni ben ik er weer aan de slag, de verwachting is dat begin september het weer volle bak gaat. Als voormalige HR-adviseur ben ik snel weer ingewerkt op het frontoffice om ondersteuning te bieden. Ik kende het team nog, dit is een voordeel voor beide partijen, zeker omdat alles online moest gaan. Het lijkt mij makkelijker dan om bij een nieuwe organisatie via Teams of zo te moeten starten.

Maike van Moorsel:

Ik ben 51 jaar, getrouwd, we hebben geen kinderen, wel twee leuke neven, een leuk nichtje en een ondeugend petekind, dat is een Rottweilermeisje van nu ruim 2 jaar. Mijn hobby’s zijn vakantie (we gaan ieder jaar naar Bonaire en met de kerst naar Egypte (al loopt dat dit jaar iets anders dan gepland) en het vieren en genieten van het goede leven met familie en vrienden. Sinds 2016 ben ik in dienst bij Public Support.

Mijn eerste opdracht was bij de gemeente Helmond, op de afdeling AOG (Personeelszaken). Eind 2018 was de nood hoog bij het bestuurssecretariaat wethouders, en werd ik ingevlogen, nu dus alweer 1 jaar en 9 maanden. De opdracht loopt binnenkort af en ik werk momenteel mijn opvolgster in. Dit mag gelukkig op kantoor. De ruimte is groot genoeg voor ons twee; normaliter zitten we er met vier. Het administratieve aspect ligt me goed, regelen en ondersteunen, dat is wel gebleken in alle jaren van mijn werkzame leven. Ik ben het vak van secretaresse als vanzelf ingerold, vanaf de MAVO naar de MEAO. Dan kom je al snel op een kantoorfunctie uit, en zodoende ben ik in het vak gerold. Ik kom uit de commerciële wereld en had dus nog geen ervaring met werken bij/voor de overheid. Nu dat wel het geval is, snap ik ook waarom sommige zaken lang kunnen duren vanwege alle procedures. Door een reorganisatie bij mijn vorige werkgever raakte ik mijn baan kwijt en via mijn jobcoach bij het UWV ben ik bij Public Support terecht gekomen, nadat ik eerst zelf had geprobeerd om een andere baan te vinden. Ik ben iemand met veel werkervaring en werd vaak geclassificeerd als zijnde te duur. Ik heb er even goed over na gedacht en besloot om de eventuele langere reistijden bij Public Support voor lief nemen. In de praktijk valt dat allemaal reuze mee. De langste reistijd had ik naar gemeente Haarlemmermeer. Maar dat werd keurig geregeld met overnachting zodat ik niet iedere dag op en neer hoefde te rijden. Ik vind het hartstikke leuk bij Public Support, ik ontmoet veel mensen, leer veel en ben erg happy met de keuze die ik destijds maakte.

Ik heb ook nog een tijdje voor recruitment bij Public Support gewerkt waar ik cv’s langs zag komen waarbij ik aan Yannick dacht, zodoende dat ik hem zei dat een traineeship bij Public Support misschien iets voor hem zou zijn en nu zit hij hier. Yannick: ik zit nu in het laatste half jaar van het traineeship, ik ben destijds in december gestart, we zitten nu in de fase van de businesscase en weliswaar met enige vertraging door de coronacrisis hebben we deze onlangs kunnen afronden.

Yannick, wat heeft het traineeship jou tot nu toe gebracht,

Yannick: in het begin vond ik sommige dingen lastig om op te pikken, maar geleidelijk aan ging dat steeds beter. Het meest waardevolle vond ik dat ik direct een rol als adviseur kreeg bij het Waterschap Limburg. Dat vond ik echt mazzel om de kans te krijgen om zonder ervaring direct te mogen laten zien wat ik kan. Sommige zaken had ik wel gedaan tijdens mijn studie maar ik had geen werkervaring. De teamleider daar liet me die dingen wel doen en vertrouwde me dat toe. Ik zie het als een praktisch voordeel om via Public Support die kans gekregen te hebben, als ik dat zelf had moeten doen was dat waarschijnlijk niet direct gelukt. De dynamiek van het team bracht me ook veel goeds. De jongste medewerker uit dat team was 15 jaar ouder dan ik. Verder heb ik er veel steun aan dat we als trainees elke twee weken een training hebben met elkaar, je krijgt snel door dat je niet de enige bent die moeite heeft met de omgang met sommige collega’s. Het is goed dat je kunt sparren over hoe je omgaat met autoriteit en je plek pakken en dat soort zaken

Gemeenten hebben plannen om te verjongen. Merken jullie daar iets van?

Maike: bij gemeente Helmond merk ik dat wel, vier jaar geleden hadden zij een reorganisatie, ze zijn gaan verjongen. Het is wel noodzakelijk om een goede generatiemix te houden met nieuwe technologie en ideeën, ze zijn er steeds mee bezig. De oudere werknemer mag niet vergeten worden, vind ik. Dan kan de jongere generatie leren van de oudere en andersom. Er verandert zo veel in korte tijd, sta ervoor open, van allebei de kanten.

Yannick: daar sluit ik graag op aan, ik vind het belangrijk dat oudere en jongere generaties openstaan voor elkaars inzichten en ideeën. Jongeren komen vaak vol ambitie binnen en willen aan de slag met dingen die ze op de opleiding hebben geleerd en gaan soms voorbij aan het feit dat zaken al lopen binnen een organisatie, ze schoppen soms tegen schenen aan. Het is goed om te luisteren naar de meer ervaren medewerkers, en om goed oog te hebben voor hun ervaringen. Ga niet meteen denken dat je de boel gaat veranderen, zorg ervoor om niet te veel een streber te zijn en schoffeer niet. Vraag naar waarom men bepaalde zaken op een bepaalde wijze verricht. Niet meteen denken dat je alles kan veranderen met je nieuwe kennis en ideeën die je geleerd hebt op de universiteit. Jongeren kunnen veel van oudere medewerkers leren, vooral op het gebied van organisatiecultuur. Zij weten hoe de lijnen lopen, als ik iets af moet spreken, wil ik weten bij wie ik dan het beste informatie kan ophalen. Je komt net van de universiteit af met je nieuwe inzichten en idealen, de ouderen kunnen mogelijk energie daarvan overnemen.

Bij een vergadering laatst maakte ik wel een enigszins botte opmerking omdat ik vond dat we van het eigenlijke onderwerp afdwaalden. Merken we niet dat we al tien keer over een ander onderwerp aan het praten zijn.

Zouden jullie het leuk vinden om eens een keer samen bij dezelfde opdrachtgever te werken?

Maike: nee, ik denk niet dat dat verstandig is, dit is niet persoonlijk bedoeld naar Yannick toe maar ik heb mijn man leren kennen op het werk, en sommige mensen vinden het moeilijk om werk en privé gescheiden te houden. Met familie werken is niet altijd ideaal. Het zou misschien juist wel goed kunnen gaan maar vanuit ervaringen vanuit het verleden moet ik daar toch even goed over nadenken .

Yannick: stel dat we in een grote organisatie terecht komen en als we dan niet veel met elkaar te maken hebben, kan het op zich wel heel goed gaan. Samen op het secretariaat, daar zullen we niet blij van worden.

Is het werk veranderd in deze bizarre periode?

Yannick, toen corona opkwam werkte ik nog een maand bij gemeente Maastricht, je merkte wel meteen in maart al hoeveel impact de coronacrisis heeft. In alle facetten van de maatschappij, ook in niet werk gerelateerde situaties. Na een aantal weken stand-by te zijn geweest ben ik in juni weer begonnen in Roermond.

Maike: begin maart werkte ik nog volledig op kantoor maar vrij snel daarna werd gezegd dat we een laptop konden halen om thuis te werken. In het begin was het nog echt de weg zoeken, hoe gaat het allemaal in zijn werk. En net in die periode is mijn moeder overleden. Een pittige periode dus. Maar het thuiswerken gaat snel en goed, je kan efficiënt en productief je werk doen. Maar soms ervaar ik het ook wel als een gemis om collega’s van kantoor niet te zien en mis ik de bedrijvigheid van bijvoorbeeld de wethouders en andere collega’s om me heen. Maar als ik straks vaker thuis kan werken dan teken ik ervoor.

Yannick: Ik denk dat het coronatijdperk heeft laten zien dat thuiswerken heel goed kan. Veel mensen zijn erbij gebaat om in een goede mix van twee of drie dagen op kantoor en de rest thuis te werken. Het is een goed teken voor werkend Nederland dat het zichtbaar is dat dat heel goed kan. Mijn teamleider zegt ook dat thuiswerken heel goed mogelijk is, de balans zal anders worden. Vijf dagen thuiswerken geeft toch een andere soort energie. Ik denk echt dat we vaker thuis zullen werken, maar er zijn vast ook mensen die thuis te veel afgeleid worden.

De HRM-er in mij wordt wakker geschud. Kijk uit dat je niet 10 uur per dag gaat werken, je laptop staat nog op tafel en na het eten ben je geneigd om nog naar je mail te kijken. Hier dien je als werknemer maar ook als werkgever goed op te letten. Er is geen onderscheid meer tussen werk- en privébelasting.

Een dag thuiswerken was al wel normaal bij het Waterschap, we moeten ons nu meer gaan afvragen waarom we eigenlijk op kantoor zijn. Het voordeel voor beide partijen is dat de reistijd wordt verminderd. Dit kan gunstige effecten hebben. Deze tijd kunnen we nu gaan benutten om soms iets langer uit te slapen, of om een half uurtje te wandelen, of te ontbijten in een wat rustiger tempo. En het is goed om tijdig af te schakelen.

Maike, hoe zie je de toekomst van ons secretaressevak?

Maike: ondersteuning zal in een af andere vorm wel blijven. Public Support zorgt ervoor dat we up-to-date blijven en onze kennis blijven vergroten en bij blijven bij nieuwe ontwikkelingen. Agendabeheer en mailbehandeling zal zeker blijven ter ondersteuning, het blijft niet bij alleen het traditionele gasten ontvangen en in je nette pakje koffie schenken. Die tijd is gelukkig voorbij.

Hebben jullie nog een leuke blooper of anekdote?

Yannick: niet echt een blooper maar een anekdote. Laatst ging het bij een regiobijeenkomst van Public Support over generatieverschillen. Een van de stellingen was dat de jongere generatie lui is, mijn generatie stond op het randje van “oneens”. Het was erg interessant om deze stelling in de gemixte groep te bespreken. Daarna kwam aan de orde wat de voor-en nadelen zijn bij het hebben van wel of geen werkervaring. Mooi om te zien was dat na dit gesprek de verschillen minder extreem werden. Stel dat de stelling was geweest dat de oudere generatie vastgeroest zit, had je in eerste instantie dezelfde verdeling in “eens” en “oneens” gekregen denk ik. De stelling was vast bedoeld om iedereen wakker te krijgen.

Maike: als anekdote kan ik vertellen dat ik bij gemeente Roerdalen samen met de andere medewerker van public support, erachter kwam dat we op dezelfde dag jarig zijn (wel met een paar jaartjes verschil, zij is een beetje ouder), hilariteit bij de wethouders daar, sindsdien hadden we elkaar gevonden en waren we “Jut en Jul” volgens onze regiodirecteur, Stephanie Klaassen. We bleken ook hetzelfde gevoel voor humor te hebben. Mocht er nog eens een project komen waarop we samen zouden kunnen werken dan hou ik me aanbevolen.